Ja, ik was in het begin sceptisch, maar nu geloof ik dat positieve gedachten zullen bepalen hoe ik me over mezelf voel en hoe ik reageer op verschillende situaties en ook invloed zullen hebben op de mensen om me heen.

Deze ervaring varanderd mijn leven en is van betekenis. Sta er voor open en het geeft je opluchting en rust.

Wanneer je worstelt met jezelf in je hoofd, of wanneer je geen vertrouwen hebt in jezelf, volg deze behandeling.

Gives you a clear perspective on your emotions and how I can manage my daily life. The coach is very patient, motivating and challanges deep emotions tucked inside you (me) and how to connect with them. The atmosphere is theraputic and being around horses really relaxes your mind, body, soul. Amazing expirience and will recommend to anyone that wants a new perspective or outbreak in their life.

Kom hier met een open geest. Dit was geweldige therapie. Ik heb zoveel geleerd over mezelf in zo'n korte tijd. Eric is echt goed en zal je helpen inzicht te krijgen in dingen in je leven die aandacht nodig hebben. Je doet het werk zelf, maar zijn begeleiding bij de oefeningen was echt goed. Met zijn hulp en die van de paarden kreeg ik een beter begrip van wat ik in mijn leven moet oefenen om echt gelukkig te zijn en vrij van drugs. Ik kan dit niet genoeg prijzen. Ik voelde dat het mijn herstel op meer manieren ten goede kwam dan ik in deze korte alinea kan schrijven. Heel erg bedankt Eric en je paarden.

Ik zag toen ik erin  geloofd dat het paard meeging. Dus zeker een aanrader

Luisteren dan doen. In jezelf geloven dan gaat het paard me je mee. Een dikke 9 voor deze begeleiding

The best advice give ever got from a horse has given me the willing to look al myself for willing + control + change + nit to give up.

Het voelt alsof ik vandaag heb geleerd en leren kan langer duren dan we zouden wensen, maar ik blijf positief en heb veel bereikt als sterke, vrije vrouw.

Geloof in jezelf en je toekomst. Laat het verleden los en accepteer. Je kon dat niet veranderen. En wees helder in je hoofd.

Ik zal loslaten. Vertrouwen hebben in mezelf. Ik zal leven in het hier en nu.

Ik heb echt genoten van deze ervaring. Uniek, prikkelend en emotioneel. Het gaf me inzicht in hoe ik me echt voel. Het geeft me hoop om te leren hoe ik me presenteer en hoe ik perspectief zie. Als je echt observeert het verleden, heden en toekomst, kun je je gevoelens observeren. Inzichtelijk in de zin dat ik het kan doen als ik harder probeer.

Mijn ervaring was inzicht. Ik laat los > Houd van mezelf Gezonde grenzen hebben Voortdurend tegen mezelf zeggen: Ik hou van mezelf Maria L., Canada

Very good. Never had contact with horses before. Surprisingly the horse did what I want. I learnt be calm. Don’t force things. Know what I want and do it. Step out the Drama triangle and look at it. Have to find out my work processes back at home. Take my Burn out serious. Gert Z. Austria

My experience was one of the best moments of life. I am going to accept my life as it comes every moment. I am going to see myself out of the box, Happiness or sadness I will life without taking help from any substance, Life is the way it is and accept. Every moment live it. Any difficulty don’t be inside the drama triangle, come out of the triangle. See yourself how you can overcome the difficulty. Doctor Ashok Hosus, India

Mijn ervaring was opmerkelijk en vond het een uitdaging voor mezelf. Vooral om te leren om zelf de controle te nemen over mijn gevoel en gedachten en dat te kunnen overdragen. De begeleiding maakt me bewust zelf te kunnen / mogen bepalen waar mijn grenzen liggen, de controle in eigen handen te nemen. Minder bang ben voor wat anderen daarvan denken. Dus minder bang voor afwijzing, eenzaamheid ook. Ik boek meer vooruigang in dit proces en daarbij durf ik hulp vragen, zodat ik beter eigen keuzen kan gaan maken en erachter komen wat ik zelf wil. Gerrie, Nederland

Eric en de paarden bieden geweldige therapie met paarden aan. Ze zijn allebei heel vriendelijk, gastvrij en ervaren met paarden. De eerste keer dat ik kwam voor een therapiesessie was ik sceptisch, nerveus en angstig, maar dat veranderde snel na het zien van de paarden, de omgeving en het praten met Eric en Hans. In het begin spraken ze over een paar dingen, zoals hoe het is om flauw te vallen. Ze werken met je aan wat je wilt bereiken of verbeteren, zodra je wat doelen hebt. Ze stellen oefeningen op om met jou en het paard te doen. Na mijn eerste sessie was ik eerlijk gezegd verbaasd over hoeveel het me hielp met wat ik eruit wilde halen. Ik was niet langer sceptisch, nerveus en angstig en kwam een tweede keer terug om te werken aan toekomstige doelen voor mezelf. De tweede keer was ik nog meer verbaasd over de therapie. Als je de kans hebt om hier te komen, overweeg het dan serieus, want het zal aspecten van je leven ten goede veranderen. Michael, Australië

Door Roots-to-Bridges ben ik betrokken geraakt bij een coachingsproces bij Eric. Dit heeft een diepe impact gehad op mezelf en heeft geleid tot een grote persoonlijke groei. Met de juiste methodologie en de juiste stappen begeleidt Eric me in het coachingsproces. Hij slaagt erin om me snel naar de kern van mijn coachingsvragen te brengen en helpt me door negatieve gedachten om te zetten in rijke, positieve gedachten. Altijd op een zeer respectvolle manier. Ik ben erg blij dat ik de stap heb genomen en de mogelijkheid heb om dit coachingsproces te volgen, en ik geniet nog steeds van de groei die ik elke dag ervaar. Helena van den Ende, België

Ik ben me bewuster geworden, moet zelfvertrouwen hebben. Positief naar de toekomst kijken en doorzettingsvermogen hebben. Ik ga nu vooruit en denk positief. Op een positieve manier bouw ik aan mijn toekomst met meer vertrouwen. Fenna, Duitsland

Ik was in het begin erg sceptisch, maar toen ik het echt probeerde, merkte ik dat het paard echt luisterde naar mijn gedachten en gevoelens. Het is zeer bevredigend. ​ Donna, VS

Ik ben begonnen met de R-to-B training na een lange zoektocht waarbij ik al wat informatie had verzameld over andere opleidingen voor equicoaching. Helaas waren deze altijd erg duur en ver weg van waar ik woon. Als alleenstaande moeder van twee tieners moest ik ook rekening houden met de financiële kant. Ik ken Petra al lange tijd en was aangenaam verrast toen ze me vertelde dat ze samen met Eric een training voor R-to-B coach ging starten. Ik was meteen nieuwsgierig en wilde zeker de informatiebijeenkomst bijwonen. Toen bleek dat dit ook een betaalbare training was, was ik volledig overtuigd en schreef me in. Ik heb er geen seconde spijt van gehad. Dit is iets wat ik al lange tijd wilde doen en nu kreeg ik ook de kans. Na elke trainingsdag ga ik altijd met een super gevoel naar huis. Ik neem veel van de training mee en merk ook in mijn dagelijkse werk dat ik dingen anders benader. Het is absoluut een meerwaarde voor mezelf en mijn werk. Ook als mens voel ik dat ik groei en dat ik dingen op een andere manier kan benaderen dan voorheen, om te bereiken wat ik wil zonder altijd met mijn hoofd tegen de muur te lopen. Wat ik tot nu toe heb gezien in de training vind ik geweldig en door het verder te oefenen, beheers ik de methodologie en structuren die gevolgd kunnen worden, en ik kan erop vertrouwen dat ik het goed doe. Dat vertrouwen is gekomen door de feedback en positieve tips die ik van Petra en Eric en mijn mede-coach in opleiding krijg. We sturen de geoefende stukken per e-mail en krijgen de nodige feedback en tips van Petra en Eric om het nog beter te doen. Dit helpt enorm om als coach te groeien. Ik zou geen betere trainers/begeleiders kunnen wensen. Ik ben er 100% van overtuigd dat iedereen die deze training volgt alleen maar beter kan worden, zowel voor henzelf als voor toekomstige coachees, en een zeer goede coach zal worden. Voor degenen die twijfelen of dit een goede training is, zou ik zeggen: kom luisteren naar de informatie en begin dan vol overtuiging aan de training. In ieder geval vind ik het de moeite waard en geweldig om te volgen.

Ik had vandaag een besef. Dankbaar zijn voor de uitdagingen die me uit mijn comfortzone halen. Je maakt je hoofd gek, het lichaam voelt zwaar en moe, elk deel van jezelf schreeuwt om te vluchten. Vluchten? Nee, het lichaam schreeuwt om ontspanning, rust, plezier, lol. De droom is er. Het leven is er, echt leven. Waar ik nu ben, is niet goed, of in ieder geval niet goed genoeg. Dat dacht ik de afgelopen dagen, omdat ik voor weer een nieuwe uitdaging sta. Van de vorige keren dat het leven me confronteerde, heb ik al iets geleerd over mijn oorspronkelijke gedrag daarop. Van enthousiasme naar vluchten, dan naar worstelen om uiteindelijk, via 1001 kleine stappen, acceptatie en een vorm van rust te bereiken. Toch wordt dat allemaal zo snel vergeten. Het lichaam is gebouwd om te overleven. Om zich sterk te voelen in zijn vertrouwde omgeving. Daarom zijn we zo goed in het liegen dat het goed is waar we nu zijn. Oh, ik hoef niet per se. Het is makkelijk waar ik nu ben. Dit past niet bij mij. Zo erg zelfs. Toch is er nog een klein stemmetje dat zachtjes blijft fluisteren, nee, het kan beter. Jij bent beter. Het is als een merelsong in de stad. Ergens hoor je de melodie, zacht, niet dwingend om aandacht, maar duidelijk aanwezig. De schoonheid verleidt je zodat je je hoofd draait. In de tonen van het lied hoor je de lente. Het laat je zo gemakkelijk lachen, tussen de dagelijkse drukte door. Een moment van geluk, voorbijgaand terwijl je verder loopt. Ondergedompeld terug in je drukte. Zo is het met die innerlijke stem van hoop. Ze is er zachtjes in je hoofd, als je gewoon je hoofd draait. En is het niet verbazingwekkend hoe eenvoudig haar boodschap is, net als de veren van de merel. Niets opzichtigs, geen pure schoonheid uit zelfverzekerde eenvoud.

Ik ben Lien Vanden Brande, 27 jaar oud en moeder van 2 kinderen. Een 7-jarige dochter en een 4-jarige zoon. Mijn getuigenis begint 8 jaar geleden. Mijn vriend en ik kenden elkaar 1 maand en een half toen we ontdekten dat ik zwanger was. Na veel praten en ruzie maken met mijn schoonouders besloten we er toch voor te gaan. We waren allebei 19 jaar op dat moment. Totaal niet voorbereid op wat komen ging, maar we begonnen met goede moed, dachten we. In die 9 maanden zwangerschap ging alles heel snel. Samenwonen, weg van huis, stoppen met mijn zelfstandige zaak - ik paste op dieren aan huis en leerde paarden, mijn droombaan. In deze periode moest ik ook mijn stal annuleren, en van 3 paarden kon ik er nog maar 1 houden. Ergens ver weg op een weide stond hij. Alles voor de baby, dacht ik. Op zich had ik een zeer gemakkelijke zwangerschap. Dus de tijd vloog voorbij. Op het moment dat we het beseften, was onze dochter er. Voor de eerste paar maanden was mijn vriend constant weg, aan het werk, en stond ik er helemaal alleen voor. Mijn ouders sprongen soms bij, maar ik wilde alles zelf doen. Ik sloot me steeds meer af en kwam nooit meer naar buiten. Ik deed alles voor mijn dochter, maar het voelde niet als mijn dochter. Ik miste mijn oude leven, maar ze was er, dus deed ik alles wat ik kon. Ik voelde me steeds meer gefrustreerd omdat mijn moedergevoelens uitbleven. Dus werd ik bozer en bozer op iedereen om me heen. Na zes maanden vertelde mijn moeder plotseling dat ze dacht dat ik leed aan postnatale depressie. Ik lachte het weg. Ik ben altijd heel onafhankelijk, vrolijk en positief geweest. Ik kon gewoon niet depressief zijn. Maar om mijn moeder blij te maken, ging ik met haar mee naar Gent, een moeder- en kinderafdeling, om met die mensen en de psychiater te praten. Na dat gesprek voelde ik me erg slecht. Op dat moment besefte ik echt hoezeer ik mijn leven miste, hoezeer de moederband ontbrak en hoe mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Besloten werd om mijn dochter bij mijn ouders te plaatsen totdat er ruimte beschikbaar kwam op de afdeling. Die avond kwam ik thuis zonder dochter. Mijn vriend begreep niets van de depressie en we hadden een enorme discussie. De volgende dag was hij gaan werken en was ik helemaal alleen thuis. Daar besefte ik plotseling dat ik niets meer waard was. Mijn zaak stortte in, mijn hobby stortte in, mijn relatie stond onder enorme druk en mijn dochter had me ook niet nodig. Op dat moment pakte ik de sleutels van mijn auto en wilde ik hem in het kanaal rijden. Alles ging in een waas... Gelukkig kwam mijn zus net op tijd voordat ik in mijn auto kon kruipen. Zo woedend op mezelf belde ik de afdeling en plaatsten ze me op een gesloten afdeling, zwaar onder medicatie... Na twee weken kwam mijn zus mijn dochter bezoeken. Op dat moment wilde ik haar pakken, begon ze te huilen en wilde naar mijn zus. Toen brak er iets en stuurde ik ze weg en wilde ik ze nooit meer zien. Toen grepen ze in en namen me met mijn dochter zo snel mogelijk op. Maanden gingen voorbij, de band groeide, ik voelde me beter. Dus besloot ik naar huis te gaan. Tegen advies in, maar ik dacht dat ik de wereld weer aankon. De eerste paar maanden gingen supergoed. Maar na een paar maanden ging het weer mis. De band met mijn dochter was er, maar ik voelde me zo slecht. Ik wilde dit leven niet. Ik wilde nooit een kind. Familieruzies kwamen langs,... Ik deed de ene baan na de andere, maar niets duurde lang. Tot de kinderopvang me plotseling belde en vroeg wat er aan de hand was. Ze vertelde mijn dochter dat er iets niet klopte. Daar stortte ik weer in. Ze verwezen me door naar de instelling in Pittem. Kort verblijf... 8 weken. In die 8 weken gingen ze alles voor me regelen. Mijn vriend was er aanvankelijk niet bij, maar liet me toch gaan. Week na week ging voorbij en de einddatum kwam dichterbij... ze bleven zeggen hoe goed ik het deed en hoeveel vooruitgang ik boekte terwijl ik me steeds slechter voelde. Na mijn gesprekken met de psycholoog voelde ik me altijd zo slecht. Het ging altijd over mijn verleden en hoe meer ik over mijn verleden sprak, hoe meer ik mijn oude leven miste. Na die 8 weken smeekte ik de mensen daar om me te helpen. Ik kon de normale wereld nog niet aan. Uiteindelijk gingen ze ermee akkoord. En ze besloten me naar de afdeling voor jongvolwassenen te sturen, maar ik mocht thuis slapen... Ik belandde tussen jongeren die problemen hadden met hun ouders, op school,... Ik had niemand om echt mee te praten. Mijn begeleider was iemand die 2 jaar jonger was dan ik, net afgestudeerd en nog thuis woonde. Ik werd behandeld als een klein kind. Ik moest opdrachten doen zoals het tekenen van een boom, ik weigerde mee te werken, het hielp me helemaal niet. Zo krabbelde ik weer op. Ik voelde me helemaal niet begrepen. Om het nog erger te maken, liep mijn relatie stuk en moest ik terug naar mijn ouders. Daar kreeg ik ook een miskraam door het gebruik van mijn antidepressiva. Ik was helemaal gebroken maar niemand kon me horen. Tot op een nacht kon ik niet meer. Ik was alleen thuis en pakte een mes en begon mijn polsen te snijden. Mijn ouders kwamen net op tijd thuis

A bit skeptical I started the coaching session with horses. As theme I chose 'doubts'. I thought I would work around the doubts I sometimes have when I want to work with my own horse. By asking a number of simple, focused questions, deeper causes emerged. Petra mentioned a number of words that came up several times in my story. Actually it turned out that 'doubts' and the accompanying procrastination behaviour were caused by other uncertainties. We decided to work around 'self-confidence and trust'. I had to choose a horse from the herd that represented my 'self-assured I'. I had to make a jump and take it together with my 'self-assured I'. The crazy thing was that I wanted to look at this assignment from my experience with horses but that I still thwarted myself by lapsing into patterns that also bothered me in daily life. Also here Petra could, by means of simple questions and naming what she saw, give me insight. Even with the limitations of the workshop: the audience watching, the short time that was foreseen,... I really have the feeling that I got a better insight in certain patterns of my life. I will definitely come back in, in a quiet setting, to continue working on the start we made in this session. K.

Dag Eric Zoals beloofd op de masterclass, een update voor het einde van de maand 🙂 Het is mij de voorbije weken gelukt meer rust te vinden in de chaos op het werk. Door mij minder te focussen op de eindmeet en meer dag tot dag te bekijken is het allemaal behapbaarder geworden. Daarnaast ook het besef dat ik graag doe wat ik doe en het vooral de omstandigheden zijn die prikkelen. Meer zelfrelativering daardoor en een slechte nachtrust wordt direct al van s ochtends meegedeeld om in zijn perspectief te plaatsen. Aspect humor heeft daarbij ook al geholpen, dus op de goede weg ; Groetjes aan Petra en goede reis terug naar Thailand! I.VT.

Hello, everybody, I'm Corina Huylebroeck. Graduated as a nurse's apprentice. A job I really enjoyed doing. Unfortunately, back problems put an end to that. When I got married I thought it was forever, unfortunately, my marriage didn't last. There I was, with my 2 daughters who are now 15 and 18, 8 years ago all alone. Luckily I had my family and friends to turn to, they were my rescuers. As soon as I got rid of the victim's chair, thanks to my perseverance, I was able to get back on my feet. In the beginning it was very difficult for me, a lot of questions but without answers, what now? How to proceed,both with myself and with my children. My life just took its course and I just wa lked along, until I came to the conclusion that I couldn't let go of the challenges of that moment, I had to and would find a solution, and that was a new start for me. I looked for the solutions or people who could help me and started to get rid of all the challenges, one easier and quicker than the other. I had to and would come out of this stronger. It went by trial and error and I shed some tears but I did it, I got through it and I came out strong. I had my 2 daughters who had a lot of questions, sadness and pain and who I had to take care of, for them I had to be there. They are now my dearest treasures and they too have grown into very beautiful, independent young ladies. When my eldest daughter started riding, something I would have liked to do as a child but never got the chance, I was a bit skeptical at first but after a while I was also completely in her enthusiasm of the horses. Also the youngest one started to ride and then it started to tickle again and yes, I also learned to ride. Another step of perseverance. Only for me riding wasn't completely what I felt it should be like. I wanted more! I came to Petra after a fall of my horse and I had a fracture in one of my vertebrae, I must say I was scared, but again I would go on and ride my horse again. After a long time of doubt and fear I took the step, I got back on my horse and we started riding again, again a challenge I had overcome. I thought it was great that I was able to regain the bond with my horse and even improve it. I did, I was so happy to ride my own horse again. Because of Petra I also discovered a totally different way of looking at the horses and that was the sign for me that I had to get more out of this than what I did so far I searched the internet for training courses of which I wanted more information and I wanted to taste, hear, see, feel what they had to offer. I found a number of things that fell off after the information or they were training courses that I wanted to do but were not financially feasible for me. Gradually I started to put my plans away until I got back to the same point with my career counsellor, and that was that in the job I'm doing now I want to turn into a job of mine together with my horses. That's what I want to do! When I heard about the R-to-B coaching course I was very interested. The info about the course coincided with my mom's birthday, she unfortunately passed away but I know she is always with me and watches over me and my daughters. After the info I was so excited when I came home and when a nice sign for me came from my mom I was ready and sure of my choice. This time it wouldn't stop me and I would persevere and go for it with full conviction. And so I did. So I started the training and haven't regretted it for a moment yet. You learn the right methodology. You learn whole new things. You learn confidence in yourself, the horses and as a coach. Every session you do is very valuable and you learn something different every time. You also learn to persevere because the horses show you that what you want to achieve is worth the effort and that it is achievable. You just have to persevere and every session is a step in the right direction of your goal. In the meantime I have given a number of sessions and every time I come to the conclusion that this is what I want to do. Giving people the opportunity to tackle their challenges with the guidance of my horses and myself. Showing people what can be possible if they really want it, if they persevere. Believe me when I say that because of my perseverance and the horses and the training I am now completely sure that this is my goal and I am super excited that I can and may do this. The feeling that I get when I hear after a session that the person in question got more clarity and see them leave with a smile on their face, that has given me so much satisfaction. That makes my day all right and that has confirmed to me every time that this is my goal. It makes me happy and that is good for myself and my daughters, yes even for my whole family and friends. Don't give up... Corina

Ik begon aan de opleiding met heel veel verwachtingen. Ik hoopte sterker te worden als persoon. Een echte methodiek te leren waar ik kon op terugvallen. Ik hoopte nog meer de kracht van paarden te leren inzetten in het coachingswerk. En ik moet zeggen, aan al deze verwachtingen werd al snel voldaan. Door de individuele begeleiding en de persoonlijke werkwijze voelde ik me al na enkele opleidingsdagen groeien als persoon. Door de ervaringsgerichte manier van werken worden de geleerde zaken heel snel geinternaliseerd. De opdrachten die je meekrijgt om thuis te doen zorgen ervoor dat je vertrouwd raakt met de methodieken en er zeer snel in kan groeien. Doordat je steeds beroep kan doen op feedback sta je er nooit alleen voor. Je wordt stap voor stap begeleid in je eigen groeiproces. Ook eventuele uitdagingen die doorheen de opleiding bij jezelf naar boven komen worden aangepakt en ingezet om een nog sterkere coach te kunnen worden.

  Ik ben de opleiding R to B gestart na een lange zoektocht waar ik reeds een aantal info momenten had gehad over andere opleidingen voor equicoaching, jammer genoeg waren deze altijd heel duur en ver vanwaar ik woon. Ik ben een alleenstaande moeder van 2 tieners en dus was ook de financiële kant een punt waar ik zeker rekening moest mee houden. Ik ken Petra al langer en was dan ook blij verrast toen ze me doorgaf dat ze samen met Eric een opleiding ging opstarten voor R to B coach. Ik was meteen nieuwsgierig en wou zeker het infomoment bijwonen. Toen dit ook nog eens een betaalbare opleiding bleek was ik helemaal overtuigd en heb ik mij ingeschreven, ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Dit is wat ik al heel lang wou doen en nu  kreeg ik ook de kans om dit te doen. Na elke opleidingsdag ga ik altijd met een super gevoel naar huis, ik neem heel veel mee van de opleiding en ook in mijn dagelijkse werk merk ik dat ik anders naar dingen kijk, dus het is zeker een meerwaarde voor mijzelf maar ook voor mijn werk. Ook als mens voel ik dat ik groei en dat ik zaken op andere manieren kan benaderen dan ik vroeger deed om eruit te komen zoals ik het wil en zonder daarbij niet altijd met mijn kop tegen de muur te moeten lopen. Wat ik tot nu toe gezien heb in de opleiding vind ik super en door het daarna ook verder in te oefenen, op deze manier krijg ik de methodiek en structuren die te volgen zijn onder de knie en kan ik erop vertrouwen dat ik het goed doe. Dat vertrouwen is er gekomen door de feedback en de positieve tips die ik krijg van Petra en Eric en mijn medecoach in opleiding. De ingeoefende stukken sturen we door via mail en hierop krijgen we de nodige feedback en tips van Petra en Eric om het nog beter te doen. Dit helpt enorm om te groeien als coach. Ik kan mij geen betere opleiders/begeleiders wensen, ik ben er voor de volle 100% van overtuigd dat iedereen die deze opleiding volgt er alleen maar beter uit kan komen, voor zichzelf en toekomstige coachee’s en een hele goeie coach zal worden. Voor wie eraan zou twijfelen of dit een goeie opleiding is, zou ik zeggen, kom zeker luisteren naar de info om daarna met volle overtuiging met de opleiding te starten. Ik vind ze in elk geval de moeite en super om te volgen. ​  

Erik weet waar hij over praat en weet wat hij doet. Ik raad dit iedereen ten zeerste aan met zelfvertrouwen en innerlijke problemen